Στην καρδιά της Γλυφάδας, το σύγχρονο loft επαναπροσδιορίζει την έννοια της πολυτελούς κατοικίας, επιτυγχάνοντας την ιδανική ισορροπία μεταξύ λειτουργικότητας και αισθητικής. Ο σχεδιασμός βασίστηκε στην ανάγκη αξιοποίησης του ύψους του κελύφους, δημιουργώντας έναν διώροφο εσωτερικό χώρο, χωρίς να χάνεται η αίσθηση της ενότητας. Η ροή μεταξύ των επιπέδων είναι όχι μόνο χωρική, αλλά και οπτικά ξεκούραστη και φωτεινή.

Η είσοδος σηματοδοτείται από το τζάκι διπλού ύψους, που λειτουργεί ως σημείο προσανατολισμού και σταθερά στη συνολική σύνθεση. Από εκεί και πέρα, ο σχεδιασμός ακολουθεί έναν άξονα διαφάνειας και κίνησης: το φυσικό φως εισέρχεται και διαχέεται προς όλες τις κατευθύνσεις, ενισχυόμενο από τη χρήση καθρεφτών σε σημεία με μικρό φωτισμό, δημιουργώντας έτσι μεγαλύτερη αίσθηση χώρου και άνεσης. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για μια πολυμελή οικογένεια, όπου η λειτουργικότητα και η ιδιωτικότητα αποτελούν πρωταρχικές ανάγκες. Παράλληλα, αναδεικνύεται η υλικότητα και ενισχύεται η ατμόσφαιρα του χώρου.

Η ιδιωτικότητα επιτυγχάνεται όχι μέσω απομόνωσης, αλλά με την ορθή τοποθέτηση των λειτουργιών και την ελεγχόμενη διάχυση του βλέμματος. Η κύρια κρεβατοκάμαρα, αν και οπτικά συνδεδεμένη με το καθιστικό, διατηρεί την αυτονομία της μέσω επιλεγμένων υψομετρικών διαφορών και διαχωριστικών επιφανειών που ορίζουν τον χώρο χωρίς να τον αποκόπτουν.

Η διαρρύθμιση ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των χρηστών: ευελιξία, φωτεινότητα, καθαρές γραμμές και δυνατότητα επαναπροσδιορισμού χρήσεων. Δεν πρόκειται για έναν χώρο-σκηνικό, αλλά για έναν βιωμένο, ζωντανό χώρο όπου οι όγκοι έχουν λόγο ύπαρξης και η γεωμετρία υπηρετεί την καθημερινότητα.

Η επιλογή της τυπολογίας loft δεν είναι απλά στυλιστική, αλλά ουσιαστικά λειτουργική. Προσφέρει προοπτική, συνδέει και ενώνει τους χώρους, αφήνοντας το φως, τη σκιά και την ανθρώπινη παρουσία να διαμορφώσουν την τελική μορφή.

Η ιδέα του Κτήματος Μυρωνίδη γεννήθηκε από την αγάπη για τη φύση και τη φιλοξενία. Στις αρχές της δεκαετίας του 2010, οραματίστηκαν έναν χώρο που θα προσφέρει στους επισκέπτες του στιγμές απόλυτης αρμονίας, κομψότητας και ευελιξίας για κάθε είδους εκδήλωση.

Η έκταση των 12,5 στρεμμάτων επιλέχθηκε προσεκτικά, καθώς συνδυάζει την ηρεμία της εξοχής με την άμεση πρόσβαση στη Θεσσαλονίκη, κοντά στο αεροδρόμιο "Μακεδονία". Με όραμα να δημιουργήσουν κάτι μοναδικό, διαμόρφωσαν καταπράσινους ανοιχτούς χώρους που εναρμονίζονται με το φυσικό τοπίο, ενισχύοντας την αίσθηση γαλήνης. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις σχεδιάστηκαν για να καλύψουν τις ανάγκες των πιο απαιτητικών εκδηλώσεων, προσφέροντας ζεστασιά και στους χειμερινούς μήνες.

Η Nous το 2024 κλήθηκε να αναβαθμίσει τον χώρο με έναν επιβλητικό αλλά και διαχρονικό σχεδιασμό. Με κάθε λεπτομέρεια να αντανακλά την προσοχή στη διαχρονική αισθητική, το Κτήμα Μυρωνίδη δεν αντιμετωπίστηκε απλώς ως ένας χώρος εκδηλώσεων – αλλά ως ένα μέρος όπου οι στιγμές μετατρέπονται σε αναμνήσεις.

Η αρχική κατάσταση του έργου περιλάμβανε στοιχεία από σκυρόδεμα, σίδηρο, ξύλο και φέρουσα τοιχοποιία. Η πρόκληση ήταν να μεταμορφώσουμε αυτόν τον "σκληρό" αρχιτεκτονικό καμβά σε έναν χώρο ονειρικό και σύγχρονο — έναν τόπο που εντυπωσιάζει με την καθαρότητα της σύνθεσης, την ισορροπία του φωτός και τη λειτουργική του ροή. Η προσέγγισή μας βασίστηκε στην καθαρή κίνηση του χώρου . Εστιάσαμε σε μια ενοποιημένη αρχιτεκτονική γλώσσα χωρίς υπερβολές, επιδιώκοντας να ενισχύσουμε την ταυτότητα του κτιρίου και να αναδείξουμε τον εξωτερικό του χώρο ως οργανικό σύνολο.

Εργαστήκαμε πάνω σε έναν ουδέτερο καμβά, όπου η γεωμετρική διατύπωση κάθε στοιχείου αποτέλεσε τον πυρήνα της σύνθεσης, με στόχο να συνθέσουμε έναν χώρο με σαφή αρχιτεκτονική υπόσταση, τόσο στον εσωτερικό όσο και στον περιβάλλοντα χώρο.

Ο σχεδιαστικός στόχος επικεντρώθηκε στην ενίσχυση της αρχιτεκτονικής υπόστασης του κελύφους, με βασικό άξονα την ανάδειξη του χώρου μέσω μιας φυσικής,οργανικής ροής και τη στρατηγική ανάδειξη επιλεγμένων σημείων ενδιαφέροντος. Η παρέμβαση επιδιώκει να εδραιώσει έναν διάλογο μεταξύ κατασκευής και εμπειρίας, με έμφαση στη συνθετική καθαρότητα και την ισορροπία μεταξύ λειτουργικότητας και αισθητικής έντασης.

Αναζητήσαμε ένα στοιχείο που να μπορεί, μέσω της μορφής του, να ενσωματώσει μεταφορικά αυτές τις έννοιες. Το βασικό αρχιτεκτονικό στοιχείο της σύνθεσης προσεγγίστηκε ως ένα "πέπλο" που αναδύεται από το έδαφος και μεταμορφώνεται στον αέρα – ένα ανάλαφρο γλυπτικό σώμα που άλλοτε αγκαλιάζει, άλλοτε υποδέχεται, χωρίς να επιβάλλεται. Η καμπύλη κυριάρχησε ως μορφολογικό εργαλείο, ενισχύοντας τη συναισθηματική σύνδεση με τον χώρο και συνδέοντας οργανικά την αρχιτεκτονική με την ανθρώπινη εμπειρία. Κάθε καμπύλη δημιούργησε δυναμική κίνηση και χάραξε νέο χαρακτήρα στο κτίριο Μυρωνίδη, ενώ ταυτόχρονα συνδέθηκε οργανικά με το προηγούμενο έργο μας: τα γραφεία της Άνθους.

Η ιδέα προέκυψε από την απόρριψη ενός σχεδίου βασισμένου σε έντονες γωνίες, λαμβάνοντας υπόψη σύγχρονες μελέτες που αναδεικνύουν τη σημασία του σχεδιασμού στην ανθρώπινη εμπειρία και ψυχολογία. Στο πλαίσιο της νέας εποχής του design, οι καμπύλες γραμμές και οι οργανικές φόρμες επικρατούν, όχι μόνο για αισθητικούς λόγους, αλλά για την ευεργετική τους επίδραση στην ανθρώπινη αντίληψη και ευεξία.

Σε έναν δομημένο κόσμο κυριαρχουμενο από αυστηρές γεωμετρίες, η καμπύλη έρχεται ως ανάσα ελευθερίας – απαλύνει τη φόρμα, ηρεμεί το βλέμμα και μεταφέρει μια αίσθηση ισορροπίας. Ο καμπύλος σχεδιασμός αποτελεί, πλέον, όχι τάση αλλά αρχιτεκτονική εξέλιξη, που ενσωματώνει αξίες όπως η βιωσιμότητα, η ομαλότητα και η αρμονία με τον περιβάλλοντα χώρο.

Η κάτοψη διαμορφώθηκε ακολουθώντας τη φυσική ροή των υφιστάμενων μονοπατιών. Η κεντρική είσοδος πλαισιώθηκε από νέες κατασκευές ώστε να δημιουργηθεί μία "τελετουργική" εμπειρία εισόδου. Η είσοδος, αν και αρχικά δεν ήταν ευδιάκριτη, αναδιαμορφώθηκε με επιπρόσθετες κατασκευές που καθοδηγούν οπτικά και λειτουργικά τον επισκέπτη, παρέχοντας προοδευτική προετοιμασία εμπειρίας και ενδυναμώνοντας την πρώτη εντύπωση. ενισχύοντας την αίσθηση προοδευτικής αποκάλυψης. Τα γλυπτικά στοιχεία λειτουργούν ως σημεία προετοιμασίας — πριν την είσοδο ή την περιήγηση στο χώρο. Η ζώνη αναμονής τοποθετείται στρατηγικά ως σημείο μετάβασης – μια στιγμή παύσης πριν την περιήγηση στον χώρο. Ενσωματωμένες καθιστικές "γωνιές" υποστηρίζουν τη χαλάρωση και την κοινωνικοποίηση, ενώ τα υπάρχοντα μονοπάτια οδηγούν τον επισκέπτη σε επιλεγμένα σημεία εστίασης και δράσης. Ο φωτισμός αποτελεί βασικό εργαλείο της σύνθεσης: μια συνεχής φωτεινή γραμμή, τοποθετημένη στη στέγη (άνω και κάτω), προσφέρει ενιαίο, έμμεσο φωτισμό που ενισχύει τα γλυπτικά στοιχεία του χώρου. Η ατμόσφαιρα παραμένει καθαρή, διακριτική και ατμοσφαιρική.

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά είναι το Insta Corner – ένα σκηνογραφικό σημείο φωτογράφισης και τελετών (π.χ. πολιτικός γάμος), σχεδιασμένο με βάση τη γεωμετρία δύο κύκλων που συμβολίζουν την ένωση και τον κύκλο της ζωής. Μαζί με το Stage και το Bar, τα οποία λειτουργούν ως ενότητες προβολής και κοινωνικής συναναστροφής, συγκροτούν έναν χώρο που υπηρετεί τις ανάγκες του επισκέπτη με φυσικότητα και συνέπεια.

Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε και στο υφιστάμενο συντριβάνι, το οποίο αναβαθμίστηκε σε αρχιτεκτονικό "στίγμα" του χώρου. Πλαισιωμένο από καμπύλα στοιχεία που αποπνέουν αίσθηση αγκαλιάς, το νερό ρέει απαλά, ενώ λευκές σφαιρικές μορφές ενισχύουν τον συμβολισμό της πληρότητας. Ο φωτισμός, διακριτικός και εναρμονισμένος, προσφέρει ηρεμία και σκηνικότητα.